Eserin Yazarı: Goethe
Eserin Türü: Tiyatro
Faust, zamanın bütün bilimleriyle ilgilenmiş bir insandır. Fakat aradığı gerçeği, mutluluğu bulamamıştır. Edindiği bilgilerle amacına ulaşamadığını gören Faust, kendini büyücülüğe verir. Ruhun gücü sayesinde aradığı gerçeği ve mutluluğu bulmayı hedeflemektedir.
Gökyüzünde ise Tanrı ile Mefisto (Şeytan), Faust üzerinden iddiaya girerler. Mefisto, Faust’u kandırarak, onu özü iyilik olan yapısından uzaklaştırıp sapkınlık noktasına getirebileceğini söylemektedir. Tanrı ise insanın fıtratı itibarı ile iyi olduğunu ve dünyada bir amaç uğruna çalışırken yanılabileceğim, şeytan dahi araya girse insan özünde olan iyilik sayesinde doğru yolu tekrar bulabileceğini savunur. Bu sebeple Tanrı, Mefisto’yu Faust üzerinde deneme yapmakta serbest bırakır.
Faust, büyücükle uğraşırken, ruh çağırmaya başlar. Bu ruh çağırmaların birinde Mefisto gelir. Faust, hayattan bıkmış, mutsuz ve bezgin bir haldedir. Hiçbir şeyden tat almamaktadır. Mefisto gelir ve Faust’a reddemeyeceği, parlak vaatlerde bulunur. Sonunda aralarında bir sözleşme yaparlar. Faust der ki “Beni istediğin yere götür. Eğer bir an gelip zamana, “Dur geçme, ne kadar güzelsin!” diyecek kadar mutluluk duyarsam, artık ölmeye razı olurum.”
Bu sözleşmeden sonra Mefisto hain planlarını uygulamaya başlar. O ana kadar kitapların içinde kapalı kalmış Faust’u küçük ve büyük alemlerde dolaştırır. Sefil meyhanelerden en lüks saraylara kadar her yeri gezdirir. Bir büyücü kadına hazırlattırdığı aşk iksirini Faust’a içirdikten sonra, onun karşısına masum Margaret’i çıkarır.
Faust 25 yaşındaki bir delikanlı heyecanı ile Margaret’i sever. Kız da bu aşka karşılık verir. Faust ve Margaret rahatça baş başa kalabilmek için Margaret’in annesinin fincanına zehir damlatılan Margaret’in annesi ölür. Margaret, Faust’tan olan çocuğunu boğar. Bu yüzden Margaret’in kardeşi de Faust tarafından öldürülür. Böylece Faust’un eli kana bulanır. Margaret’i hapisten kurtarma denemesi de başarılı olmaz.
Daha sonra araya Yunan güzeli Helena girer Faust ona da aşık olur Fakat aradığı mutluluğu burada da bulamaz Sonunda İncil’in bir sözüne göre düşünmeye başlar Yani yaradılışın ilk eseri “söz” müdür, “anlam” mıdır, “faaliyet” midir’ Faust beşeri mutluluğu faaliyette bulur Bir bataklık sahayı bayındır haline getirmeyi tasarladığı anda bir nevi murada erer, mutluluğu bulur ve zamana, “Dur geçme, çok güzelsin!” der
