Adem-i temerküz, Türk idare hukukunda ‘yetki genişliği’ olarak ifade edilir. Adem-i temerküz ilkesi, üniter devlette, merkezi idarenin taşra teşkilatının başındaki amirlerin (Mesela Türkiye’de valilerin) başkentten emir almadan kendi başına başkent adına karar verebilmesidir.
Adem-i temerküze örnek vermek gerekirse: Valinin, bir bakana danışmadan bulunduğu ilde bir karar alması ve yürürlüğe sokması.
Adem-i temerküz ilkesi merkez ile olan bağlantıyı ortadan kaldırmaz. Çünkü yetki genişliğine sahip vali, merkez tarafından atanmış bir kamu görevlisidir.
