Bu Yazıda Neler Var?
Sağlık, Dünya Sağlık Örgütü (WHO) tarafından şu şekilde tanımlanıyor: Sağlık, sadece hastalıklardan ve mikroplardan korunma olayı değil; fiziksel, ruhsal ve sosyal açıdan iyi olma halidir.
Mutluluk da bir çok filozof tarafından, bilincin tam bir doygunluk hali olarak tanımlanmıştır. Modern iş hayatında çalışanların sağlık ve güvenliklerinin tasarımı olarak düşünebileceğimiz İş Sağlığı ve Güvenliği yönetim sistemleri de mutluluk kavramına hizmet etmelidir. Çalışanlar işlerine mutlu gitmeli, mutlu bir iş yaşantısı ve deneyimi ile birlikte evine güler yüzle gitmelidir.
İster iş,ister okul hayatında olsun insanların yaptıkları iş ve işlemlerde kendi tercihleri ön plana çıkartılmalıdır. İstiyorum, yapıyorum demek çoğunlukla, yeteneğe ve kişisel özelliğe göre uygun bir işi yapıyor olmanın sonucudur. Bu noktada bahsi geçen konu ise aslında ergonomik tasarımın ta kendisidir.
Ergonomik Ortam Neyi İfade Eder?
Kişiye uygunluk, işe uygunluk olarak genel ancak kaçamak bir tanımı yapılan Ergonomi aslında bütün çalışma alanları için değil bütün yaşama alanları için de geçerlidir. Kişiye uygun olan iş, işe uygun olan kişi tanımıyla sadece çalışma hayatı akla gelmemelidir. Uyuma, spor, sosyal etkinliklerin tümü, sanatsal faaliyetler kısacası tüm yaşam alanlarında ergonomik açıdan bir tasarım uygunluğundan söz edilmelidir.
Mutlu Olmak İçin Sadece Çalışma Ortamının Düzeltilmesi Yeterli mi?
Sağlıklı bir iş hayatı, yeterli iş doyumu sonucu ortaya çıkan üretim kişisel bir mutluluğu ifade edebilir. Böyle bir ortamdaki çalışanın iş yeri dışına taşıyabileceği pozitif ruh hali herkesi etkileyecektir. Ancak unutmamalı ki sosyal ya da aile hayatının tüm bileşenleri de benzer bir doygunluğa sahip olmalıdır ki tam güne yayılan bir mutluluk hali oluşsun.
Özetlemek gerekirse sağlıklı olmanın, kişinin ruhsal ve bedensel iyilik hali olarak tanımlandığı bir durumda mutluluktan söz etmek zor değil. Sağlıklı bir ruhsal yapının kişiyi tüm davranışsal sorunlardan uzak tutmasını bekleyemeyiz ama en azından sorunun kaynağı olmaktan çıkartmış olur. Toplumsal unsurların, çalışma hayatı, çalışan ve devlet üçlü yapısının oluşturduğu tüm taraflar için sağlık ve güvenlik kültürünü benimsemiş olmak yeterli olabilir. Özelden genele doğru yayılan tam bir sağlık kültürü…
