Büyük Fransız yazarı Victor Hugo, 26 Şubat 1802’de Fransa Besançon’da doğdu. Annesi ve babası arasındaki anlaşmazlıklar yüzünden çocukluğu sorunlu geçti. Hep annesinin yanında kaldı. Latin edebiyatıyla ilgili iyi bir eğitim aldı. Hukuk Fakültesi’ne girdi. 1816 yılından sonra edebiyata yöneldi. 1819-1821 arasında “Conservateur Litteraire” adlı dergiyi çıkardı, 1821 yılında annesini kaybetti. Bir yıl sonra çocukluk aşkı Adele Foucher ile evlendi. Aynı yıl ilk şiir kitabı “Odlar ve Çeviriler” yayınlandı. 1822’de ilk romanı “İzlanda Hanı” çıktı.
Fransa’nın en üretken yazarı Hugo, 1830′ larda “Romantizmin en güçlü beyni” olarak nitelendirildi. 15 yaşındayken bir şiiriyle Akademi Ödülü’nü kazandı. 17 yaşında Toulouse Edebiyat Akademisi’nin en büyük ödülü olan Altın Zambak’ı aldı. 1825’te Légion d’Honneur nişanının sahibi oldu.
Victor Hugo’nun yazdığı “Marion de Lorme” adlı oyun sansürlenince “Hernani” oyununu yazarak karşılık verdi. Bu başkaldırış tavrı onun daha çok tanınmasını sağlarken liberallere de yaklaştırdı. 11’inci Louis dönemini anlatan ünlü romanı “Notre Dame’ın Kamburu” edebiyat dünyasında büyük yankı buldu. 1841’de Fransız Akademisi’ne seçildi. 1845’te Soylular Meclisi’ne aday gösterildi. Bu sırada kızının kocasıyla birlikte boğulması üzerine yazmaya ara verdi.
1851’de Fransa’da hükümet darbesi oldu ve 3’üncü Napolyon iktidara geldi. Brüksel’e kaçan Victor Hugo 1870’teki cumhuriyete kadar sürgün yaşadı. 1852-1855 arasındaki sürgün yıllarında İngiltere’de de kaldı. Eserlerinin çoğunu sürgün döneminde yazdı. Sefiller, 1862’de yayınlandı ve olağanüstü ilgi gördü. Çeşitli dillere çevrilen bu roman, ona uluslararası düzeyde başarı getirdi. Fransız-Alman savaşının ülkesinin yenilgisiyle son bulması ve cumhuriyetin kurulmasından sonra Paris’e döndü.
1871’de Ulusal Meclis üyesi oldu ama bir ay sonra istifa etti. 1868’de eşi Adele öldü. 1863’te evlenmek için ABD’ye kaçan kızı 1872’de akli dengesini yitirmiş olarak döndü. 1871 ve 1873’te iki oğlunu kaybetti. 1870’te Paris’in kuşatmasını anlatan “Korkunç Yıl” şiireyle ulusal bir kahraman oldu ama ailesindeki kayıpların acısıyla yaşamdan koptu. 1871’de kurulan Paris Komünü’nü destekledi, yine Brüksel’e kaçmak zorunda kaldı.
Victor Hugo 22 Mayıs 1885’te 83 yaşındayken zatürreden öldü. Ülkede büyük bir yas havası oluştu. O sadece edebi bir figür değil aynı zamanda Fransa’da Üçüncü Cumhuriyet’e ve demokrasiye yön veren bir devlet adamıydı. Zafer Takı’ndan gömüleceği Panthéon’e kadar götürüldüğü cenaze törenine iki milyondan fazla insan katıldı. Hugo, Panthéon’da Alexandre Dumas ve Émile Zola gibi önemli yazarlarla aynı yerde yatıyor. Fransa’da pek çok büyük yere onun adı verildi.
Victor Hugo’nun Eserleri
Şiir
Odlar ve Çeşitli Şiirler
Yeni Odlar
Odlar ve Baladlar
Doğulular
Sonbahar Yaprakları
Şafak Türküleri
Gönülden Sesler
Işınlar ve Gölgeler
Azaplar
Düşünceler
Yüzyılların Efsanesi
Sokak ve Orman Şarkıları
Korkunç Yıl
Büyük Baba Olma Sanatı
Usun Dört Rüzgarı
Şeytanın Sonu
Toute la Lyre (ös 1888, 2 dizi; 1893, 1 dizi; Bütün Lir
Dieu (1891; Tanrı
Uğurusuz Yıllar: 1852-1870
Victor Hugo’nun Romanları
İzlanda Hanı
İdam Mahkûmunun Son Günü
Notre Dame’ın Kamburu
Sefiller
Deniz İşçileri
Gülen Adam
Doksan Üç İhtilali
Victor Hugo’nun Oyunları
Hernani
Marion de Lorme
Kral Eğleniyor
Padova Tiranı Angelo
Ruy Blas
Derebeyler
Özgürlükte Tiyatro
Victor Hugo’nun Diğer Eserleri
Küçük Napolyon
1. c. Eylemler ve Sözler – Sürgünden Önce
2. c. Eylemler ve Sözler – Sürgünden Sonra
3.-4. c. Eylemler ve Sözler – Sürgünden Bu Yana
Bir Suç Öyküsü
Alpler ve Pireneler
Fransa ve Belçika
2 cilt; Görülen Şeyler
