Türkiye’de küçükbaş hayvancılık en yaygın olan hayvancılık faaliyetidir. Toprak, iklim, bitki örtüsü ve yer şekillerinin özelliğine bağlı olarak ülkemizde küçükbaş havancılık önem kazanmıştır. Yaz aylarının kurak geçmesi ve buna bağlı olarak otların çabuk kuruması, arazinin çoğunlukla engebeli oluşu, büyük baş hayvancılıktan ziyade küçükbaş hayvan yetiştiriciliğine daha uygundur.
Ülkemizdeki ekstansif hayvan yetiştirme geleneklerine iklim ve doğal bitki örtüsü şartlarına, kötü ve yetersiz bakım geleneklerine en iyi uyum sağlanmış hayvan, koyundur.
Küçükbaş hayvanlar içerisinde en çok yetiştirilen koyundur. Anadolu dünyanın koyun beslemeye en uygun ülkelerinden biridir. Bu da, mera hayvancılığı için en uygun türün, koyun olmasından ileri gelmiştir.
Koyun kısa boylu otların geniş alanlarda yetiştiği bozkırlara uymuş bir hayvandır. Türkiye’nin birçok bölgelerinde ve özellikle yarı kurak olan step sahalarında başlıca yetişme yerini bulmuştur.
Doğu Karadeniz bölümü dışında, yurdumuz yarı kurak bir iklim bölgesinde bulunur. İç Anadolu, Doğu ve Güneydoğu Anadolu Bölgesi meraları bir bozkır sahasıdır. Bu meralar ilkbaharda yeşeren kısa boylu otlarla kaplanır. Koyun kısa boylu otlarla karnını doyurabilir.
İlkbaharda yeşeren bu otlar, sıcakların bastırmasıyla yaz başlarında sararıp kavrulurlar. Sürüler yeşil ot bulmak üzere sürü sahipleriyle birlikte dağların yüksek kısımlarında bulunan aşınım yüzeylerindeki yaylalara çıkarlar. Havaların soğumasıyla birlikte kışlaklarına dönerler. Yaylacılık adını verdiğimiz bu iniş ve çıkışlar asırlardan beri devam etmektedir.
Yeşil otlakların bir süsü olmuş bulunan koyun, eti ve sütü, yünü ve derisi ile yaşantımızda önemli yer tutmuştur.
Günümüzde koyun verimlerinde ırklar arası farklar çoğalmış, bir ırk et verimi yönünden geliştirilirken, bir başka ırk süt verimi, döl verimi ya da yapağı verimi yönünden geliştirilmiştir. Ancak yine de koyunlarda en az iki verim özelliğinin bir arada olması arzu edilir. Koyunları verimlerine göre 3 grupta toplayabiliriz.
1. Etçi ırklar,
2. Sütçü ırklar,
3. Yapağı elde edilen ırklar,
Yurdumuzda koyunların belirli yönde verim özellikleri gelişmediğinden sınıflandırmayı kuyruk yapılarına göre yapmak daha uygundur. Koyunlarımız kuyruk yapılarına göre 2 grupta toplanabilir.
1. Yağlı kuyruklu olanlar; Akkaraman, Morkaraman, Dağlıç ve İvesi gibi.
2. İnce ve uzun kuyruklu olanlar; Kıvırcık, Sakız, Karayaka ve Türk merinosu gibi,
