Karadelik ya da Kara Delik kısaca; Güneş’ten çok büyük yıldızların kendi çekim kuvvetlerine karşı koyamayıp içerisine doğru çökmesiyle oluşan muazzam çekim kuvvetine sahip bir boyut türüdür.
Bir nötron yıldızının çekirdek kütlesi, güneş kütlesini 3 kattan fazla aşıyorsa; nötron yıldızı kendi kütlesel çekimine karşı koyamaz ve içine doğru hızla çökmeye (saniyede 69.000 km hızla) ve büzülmeye devam eder. Çökme sonucu merkezde oluşan yoğunluğun büyüklüğü inanılmaz boyuta ulaşır. Bu çöküş; hem yıldızın çevreye uyguladığı kütlesel çekim kuvvetini hem de uzay – zaman eğriliğini artırır. Yıldız içine doğru büzüldükçe, merkezdeki yoğunluğa bağlı olarak yüzeyindeki kütle çekim alanı güçlenir. Güçlenen kütle çekim kuvveti sonunda öyle bir kuvvete ulaşır ki, ışığın dahi kaçamayacağı bir güce ulaşır. İşte bu durum yıldızın karadeliğe dönüşmesi olayını ortaya çıkarır. Yıldız artık bir karadeliğe dönüşmüştür.
Kara Deliğin İçerisinde Ne Var?
Karadelikler, sahip oldukları eşsiz çekim kuvveti sayesinde her şeyi içerisine çeken ama çıkışına izin vermeyen dipsiz kuyu gibidir. Yoğunlaşmanın son noktası olarak da ifade edilebilirler. Örneğin; yer’in bir karadeliğe dönüşebilmesi için tüm kütlesinin 1 cm²’den daha az bir alana sığması gerekir. Bu da eşsiz bir yoğunluk ve çekim kuvveti anlamına gelmektedir.
Karadelikler üzerinde öyle bir sınır vardır ki, bu sınıra gelen evrendeki her madde hızı ve çekim kuvveti ne olursa olsun karadeliğin çekim kuvvetine yenilir ve karadeliğe girerek yok olur. Hiçbir hız ve çekim kuvvetinin karadelikten kurtulmaya yeterli olmadığı bu sınıra Olay Ufku adı verilir.
Olay ufkundan itibaren kara deliğin içerisine girildiğinde her şey son bulur. Yani zaman ve madde yok olur. Bu olaya Karadelik Tekilliği adı verilir. Tekilliği nedeniyle, karadeliklerin 3 boyutlu olmadıkları ve sıfır hacimli oldukları kabul edilir.
Elimizdeki el fenerini evrene doğru çevirdiğimizde, el fenerinden çıkan ışık uzayda doğrusal bir şekilde ışık hızı ile ilerlemeye başlar. Ancak bir süre sonra el fenerini bir karadeliğe doğru çevirdiğimizde ışık, kara deliğin çekim kuvveti nedeni ile karadeliğe doğru yönelerek eğilmeye başlar. Eğilme karadeliğin merkezine doğru artar ve bir noktadan (olay ufkundan) itibaren ışık karadeliğin merkezinde son bulur, görünmez olur. Karadelikler, ışığın dahi kaçamaması nedeniyle doğrudan gözlemlenemezler.
Kara deliğe düşen bir astronot, ayaklarından çekilerek önce iplik gibi uzayacaktır. Astronotun, kara delikten kurtulması için ışıktan çok daha hızlı hareket etmesi gerekir. Bu da imkansızdır. Sonuçta, birkaç saniye içerisinde astronot paramparça olacaktır. Öyle ki, astronot bu tekillikte; moleküllere, atomlara, çekirdeklere ve tüm atom altı parçacıklara ayrılarak ezilecektir. Neredeyse ezilmenin sonu yoktur.
Yıldızlar, galaksiler ve evreni bekleyen son da budur. Sadece madde değil, uzay-zamanın kendisi de bu sonuçtan kurtulamayacaktır.
Bu tekillikte, bilgi de yok olmaktadır. Bilginin korunduğu fizik prensibi gibi diğer fizik yasaları da burada işlememektedir.
