Atlayış deyip geçmeyin. Sırta bağlanan ve açılması umut edilen bir balona güvenip yüzlerce metre yüksekten atlamak demek, aynı zamanda muazzam bir cesaret örneği demektir.
Kendisini onca yüksekten bıraktıktan sonra “Durunn! Vazgeçtim.” deyip geri geri çıkmanın imkânsız olduğu bu olayı ilk deneyen kişi Andre Jacques Garner isimli birisidir.743 metre yükseltilen bir balondan aşağı hoppadanak atlayan Garner’ın öyle şimdikiler gibi sıkı güvenlik tertibatıyla donatılmış bir paraşütü de yoktu. Kendisini yere çakılmaktan koruyacağına inandığı paraşüt, kapalı bir şemsiyeyi andıran, yedi metre çapında, en ufak bir güvenlik önlemi olmayan, açılırsa ne ala denebilecek bir paraşüttü. Alt ucunda da Garner’in oturması için bir sepeti mevcuttu.Garner’in kardeşi, iple balona bağlı bu sepetli paraşütün ipini kesiverince, çılgın Garner “Çekiliiiiin!” diye bağırıp birden boşluğa düştü. Son sürat aşağı inerken, kendisini yere çakmaya gönlü razı olmayan bu sepetli paraşütün “Hadi acıdım. Açılalım bakalım.” der gibi fort diye yere elli metre kala açılmasıyla, havada ölüp ölüp dirilen Garner yere konmayı başardı.
Paraşütle ilk acil atlayış da, haydi hızlı hızlı atlayalım, daha heyecanlı olur şeklinde değil de, mecburiyetten gerçekleşti. 1808 yılında Polonya’nın Varşova şehrinde gerçekleşen bu atlayışı, Jordan Kurapento isimli kişi gerçekleştirdi.Kendisi, başka hiç işi gücü yokmuş da, “Dur şuna bir bineyim de azcık tutuşayım…” dermiş gibi bindiği Montgolfierlerin balonu aniden tutuşunca, can havliyle “Yandım anam! şeklinde aşağı atlamak suretiyle, ilk acil atlayışı yapan kişi olarak tarihe geçti.
