Cerahor, Osmanlı Devleti tarafından ordu hizmetlerinde kullanılan Hristiyan esirlere verilen addır. Cera; vazife, kira ve nafaka anlamını taşımaktadır.
Cerahorlar ücretliydi ve ihtiyaç halinde toplanırlardı. Cerahor, ordu mühimmatını, çadırları ve benzer yükleri develerle naklederdi. Eyalet kuvvetlerinden sayılan Cerahorlar daha sonradan inşaat ve amele işlerinde çalıştırılmak üzere ücretle toplanmaya başlandı. İşler ağır olduğundan kimisi gelmez kimisi de işi bırakarak kaçardı.
