Büyük patlamayla birlikte ortaya çıkan atomik parçalar ile yıldızlarda gerçekleşen nükleer füzyon sonucunda oluşan elementlerin meydana getirdiği toz ve gaz yığınlarına nebula adı verilir. Evrendeki tüm gök cisimlerinin oluşmasını sağlayan, nebulalar’dır. Örneğin; Samanyolu Galaksisi’nin kütle büyüklüğünün % 15’ini nebulalar oluşturmaktadır.
Nebulaların büyüklüğü, sahip olunan toz ve gaz miktarına göre değişmektedir. Örneğin; Kartal Takım Yıldızı’nda yer alan G 34.3 Nebulası’nın çapı, güneş sisteminin çapından 1000 kat daha fazladır.
Nebulaların varlığı bir sürekliliği de ortaya çıkarmaktadır. Büyük patlama sonucu ortaya çıkan atomik parçalar kütle çekim kuvvetinin etkisi ile bir araya gelerek nebulaları oluşturmuş, nebulalar zaman içerisinde kütle çekim kuvvetinin etkisi ile sıkışma ve yoğunlaşmaya uğrayarak yıldızları ve diğer gök cisimlerini meydana getirmiş ve bu gök cisimleri parçalanarak tekrar nebulaları ortaya çıkarmıştır. Ve yaşanan dönüşüm ,evrende sürekli gerçekleşmektedir.
Nebulayı meydana getiren tozlar ve gazlar adeta birer mercek görevi görerek yıldızların ışıklarını yansıtır. Böylece galaksiler ışıl ışıl görünür.
Nebulalar reflektör nebulalar ve karanlık nebulalar olmak üzere 2’ye ayrılır. Reflektör nebulalar, yakınlarındaki yıldızların ışıklarını yansıtırlar. Örneğin; Cadı Başı Nebulası. Buna karşın karanlık nebulalar ise sönen yıldızların yanında var olmaları nedeniyle ışık yansıtmazlar. Örneğin; At Başı Nebulası.
Bir Nebulanın Yakınlaştırılmış Görüntüsü
